Ουρλιάζοντας Χωριό: Ένα απόκοσμο και ανησυχητικό υπερφυσικό θρίλερ
Γιατί στους ανθρώπους αρέσει να φοβούνται; Αυτή είναι η ερώτηση που έκανα στον Ιάπωνα κινηματογραφιστή Takashi Shimizu κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης βίντεο την περασμένη εβδομάδα. Ο σκηνοθέτης, περισσότερο γνωστός για το αριστούργημα τρόμουJu-On: The Grudge,γέλασε ελαφρά πριν αφηγηθεί πώς ήταν λίγο φοβισμένος γάτος ως νεαρό αγόρι. Τα φαντάσματα ήταν αυτό που τρόμαζε περισσότερο τον σκηνοθέτη ως παιδί και επέλεξε να χρησιμοποιήσει αυτούς τους παιδικούς φόβους για να δημιουργήσει τρομακτικές ιστορίες για ενήλικες. Η πιο πρόσφατη ταινία του,Χωριό που ουρλιάζει, δεν αποτελεί εξαίρεση.
Η ταινία ακολουθεί την Kanata Morita (Ayaka Miyoshi), μια νεαρή ψυχολόγο με χάρισμα, της οποίας η αναζήτηση για τον εξαφανισμένο αδελφό της αποκαλύπτει μερικά σκοτεινά και απαίσια μυστικά. Το καστ θα είναι ως επί το πλείστον άγνωστο στο δυτικό κοινό, αλλά το ταλέντο τους είναι αναμφισβήτητο. Η Ayaka Miyoshi λάμπει ιδιαίτερα στον ρόλο του ερασιτέχνη sleuth, αποφασισμένη να σώσει την οικογένειά της από τις σκοτεινές δυνάμεις. Είναι ένας κομβικός ρόλος γιατί η ταινία την ακολουθεί πρωτίστως, ξεχωρίζοντας σε παράπλευρους χαρακτήρες μόνο σε μικρά τμήματα. Κάνει τα υπερφυσικά γεγονότα στο παιχνίδι πιστευτά και καλεί τους θεατές να την ακολουθήσουν σε ένα ταξίδι που λίγοι θα ήταν αρκετά τολμηροί να κάνουν μόνοι τους.
Χωριό που ουρλιάζειείναι μια αναδρομή στις κλασικές μέρες του τρόμου, όταν οι γνήσιοι τρόμοι δημιουργήθηκαν εκτός ατμόσφαιρας και μια ανατριχιαστική αφήγηση. Η ταινία ενορχηστρώνει μια ατμόσφαιρα οικοδόμησης στιγμών τρόμου και ανησυχίας που με έκαναν να κοιτάζω πάνω από τον ώμο μου και να τσεκάρω τις γωνίες του σκοτεινού δωματίου μου θέασης. Αυτό επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό μέσω της μουσικής και του ήχου, που χρησιμοποιούνται αριστοτεχνικά προς όφελος της ταινίας. Η χρήση της σιωπής χρησιμοποιείται εξίσου, συχνά ακολουθώντας την αργή κατασκευή μιας απόκοσμης παρτιτούρας, επιδεινώνοντας την ένταση μιας τρομακτικής σκηνής.
Χωριό που ουρλιάζειΟι φόβοι δεν είναι αυτοί που θα σας κάνουν απαραίτητα να πηδήξετε από τη θέση σας. Πιθανότατα δεν θα ουρλιάξετε ή δεν θα σφίξετε το στήθος σας σε μια ξαφνική έκρηξη τρόμου. ΤιΧωριό που ουρλιάζειδημιουργεί ένα αίσθημα ανησυχίας και δυσφορίας. Είναι η ατμόσφαιρα που μένει μαζί σας καθ' όλη τη διάρκεια της εμπειρίας και πολύ μετά, καθώς είστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και προσπαθείτε να κοιμηθείτε με τα φώτα αναμμένα.
Στον πυρήνα τουΧωριό που ουρλιάζειείναι κάτι πολύ περισσότερο από μια ταινία τρόμου. Είναι ένα υπερφυσικό μυστήριο που εξερευνά θέματα ενοχής και κληρονομιάς. Συνδυάζει είδη και αντλεί έμπνευση από λαϊκά παραμύθια και αστικούς θρύλους για να δημιουργήσει κάτι εντελώς μοναδικό. Θα υπάρξουν στιγμές που νομίζεις ότι τα έχεις καταλάβει όλα, και ίσως τα έχεις κάνει, αλλά σχεδόν πάντα υπάρχει μια άλλη στροφή ή στροφή στο δρόμο που πιθανότατα δεν είδατε να έρχεται. ΕνώJu-On: The Grudgeπαραμένει ακόμα το αριστούργημα τρόμου του Shimizu,Χωριό που ουρλιάζειείναι μια ευπρόσδεκτη επιστροφή στη φόρμα για τον σκηνοθέτη.
Ο ασιατικός κινηματογράφος θεωρείται από καιρό ως ο χρυσός κανόνας του φανταστικού τρόμου. Ταινίες όπωςRingu, The Wailing, ShutterκαιΣκοτεινό νερόαποτελούν βασικά στοιχεία του είδους του τρόμου και φανταστικά παραδείγματα του πώς ο ασιατικός κινηματογράφος έχει τελειοποιήσει ένα από τα παλαιότερα και πιο τρομακτικά θέματα που γνωρίζει ο άνθρωπος: Το Φάντασμα. Αυτό που βρίσκεται πέρα από τον τάφο είναι ένα μυστήριο που τροφοδοτεί τους φόβους και τις περιέργειές μας, καιΧωριό που ουρλιάζειείναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του γιατί αυτό το μυστήριο δημιουργεί φανταστική κινηματογραφική παραγωγή. 8/10